Hier, nogmaals, een persoonlijk bericht. Begin april liet ik jullie in een Personal Note al weten dat ik niet bepaald lekker in mijn vel zit. Mijn tante die ernstig ziek is krijgt binnenkort hele zware chemo en in april kregen mijn zus en moeder ontzettende ruzie over iets belachelijks. Samen met alle tegenslag van het afstuderen zit ik voor mijn gevoel nog slechter in mijn vel.
Vorig weekend waren mijn vader en ik jarig. We hadden echt een super gezellige verjaardag. Maar toen kwam maandag. Mijn moeder had het al een tijdje benauwd, maar zij dacht dat dit puur stress en een verwaarloosde griep was. Echter ging het 's avonds mis en ging mijn moeder naar de huisartsenpost. Na een aantal onderzoeken bleek dat mijn moeder een lichte hartinfarct had. Dit hadden we geen van allen aan zien komen. Mijn moeder moest 24 uur op de cardiologie afdeling opgenomen worden en zou de hele nacht op de hartbewaking liggen. Ik deed die nacht bijna geen oog dicht.
De volgende ochtend werden we gebeld dat mijn moeder naar een ander ziekenhuis moest zodat ze daar haar hart na konden kijken en eventueel konden dotteren. Uiteindelijk is er een stent in een kransslagader gezet. De kransslagader bleek namelijk voor 90% dichtgeslibd te zijn. De andere ader ook nog voor 50%, maar omdat haar hart het niet aan zou kunnen is deze ader niet gedotterd. Die nacht bleef mijn moeder nog in het ziekenhuis.
Gelukkig kregen wij in de ochtend een telefoontje dat het heel goed ging met mijn moeder en dat ze weer naar huis mocht.
Mijn moeder is nu alweer een paar dagen thuis. Ze is vooral heel moe en ze omschrijft wat ze voelt als "alsof er een vrachtwagen over mij heen is gereden...". Ik help haar nu in het huishouden, want dat kan en mag ze echt nog niet doen.
Emotioneel heb ik deze week echt een klap gehad. Ik heb nu ook echt het besluit genomen om pas na de zomer met het afstuderen te beginnen. Dinsdag ben ik met mijn vrienden uit eten geweest voor wat birthday sushi. Ik had echt behoefte aan wat afleiding. Mijn beste vriendin vroeg woensdag of ik de volgende dag mee wilde naar Antwerpen en uiteindelijk heb ik hier ja op gezegd. Dat uitje had ik echt heel erg nodig. Het liefste wil ik ook een paar dagen naar Londen toe. Op het moment heb ik echt behoefte aan activiteiten waar ik blij van wordt.
Ik probeer het bloggen weer op te pakken. Sorry dat er deze week niets online kwam, maar ik had totaal geen energie om met mijn blog bezig te zijn. Ik hoop dat jullie het begrijpen. Hopelijk kan ik snel weer een post voor jullie plaatsen.
Liefs,
Deborah
Wow, dat zou je inderdaad niet verwachten van wat benauwdheid. Dat is wel even schrikken! Heel veel sterkte in ieder geval!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel meid!
VerwijderenPfoe wat heftig allemaal. Veel sterkte met alles, probeer je maar zo goed mogelijk te ontspannen!
BeantwoordenVerwijderenThanks!
VerwijderenHeel veel sterkte! En neem vooral tijd voor jezelf van de zomer, voor je weer met afstuderen begint.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel! Dat ga ik zeker doen!Ik hoop nog even naar het buitenland te kunnen voordat ik echt weer ga beginnen.
VerwijderenWow heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel!
VerwijderenJeetje, wat erg! Heel veel sterkte voor je moeder, en voor jou natuurlijk. Zo'n nieuws is nooit fijn, maar zeker niet als je al niet lekker in je vel zat.
BeantwoordenVerwijderen