Ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen. Afgelopen augustus ben ik ein-de-lijk afgestudeerd!! Na heel veel bloed, zweet en tranen kreeg ik tijdens mijn vakantie in Turkije het verlossende woord. Ik kan bijna niet in woorden uitleggen hoe fantastisch ik mij voelde toen ik het nieuws te horen kreeg. Het had allemaal zo lang geduurd en zoveel moeite gekost. Van het één op het andere moment viel alle stress van mijn schouders. Dat duurde alleen niet zo lang, want ik besefte mij dat ik nu moest gaan solliciteren, AHHH!
Als het niet fout gegaan was met de Stadsgehoorzaal, dan had ik daar waarschijnlijk nog gewerkt en had ik vanuit die functie wellicht door kunnen groeien. Helaas ging dat niet zoals ik gehoopt had en moest de Stadsgehoorzaal faillissement aanvragen. En daarom ben ik nu op zoek naar een baan. Yes, you heard it right. Ik ben nog steeds op zoek naar een baan. Schijnbaar ben ik bij lange na niet de enige die op zoek is naar een baan als (junior) marketeer. In september leek het goed te gaan toen ik na het versturen van mijn eerste sollicitatiebrief direct op gesprek werd gevraagd. Helaas werd ik hierna niet op een tweede gesprek uitgenodigd. Eerlijk is eerlijk, dat deed wel eventjes pijn. Het bedrijf was tof, de functie zeer uitdagend en eigenlijk precies wat ik zocht. De feedback was prachtig en was een goede tweede geworden, maar daar had ik natuurlijk helemaal niets aan. Sindsdien heb ik veel brieven verstuurd, maar ben nergens op gesprek uitgenodigd. Dat krenkt je ego wel een beetje. Natuurlijk zijn er letterlijk 200/300 anderen die op dezelfde functie solliciteren, maar toch denk je soms echt goed bij een bedrijf te passen. Echter is die gedachte dan niet wederzijds. Ik merk dat ik het persoonlijk neem dat ik niet uitgenodigd wordt. De reden is voornamelijk mijn werkervaring. Daar kan ik helaas niets meer aan veranderen en dus moet ik het ook zeker niet persoonlijk nemen.
Werkloos ben ik trouwens niet. Ik mag nog steeds erg blij zijn met mijn werk bij de AH To Go. Sinds een paar maanden mag ik daar gelukkig meer uren draaien en gaat het werk goed. Echter is dit nog steeds niet fulltime, wat betekent dat ik die spaarrekening van mij nog steeds niet lekker aan kan vullen. Daarnaast is een carrière bij de To Go niet iets dat ik ambieer en zoek ik een mooie functie waarin ik veel kan groeien en veel van kan leren. Vol goede moed ga ik verder met solliciteren. Duimen jullie een beetje voor mij dat er een leuke baan op mijn pad komt?
Liefs,
Deborah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten